Uit alle macht sta ik mee te slikken, alsof ik daarmee kan zorgen dat de scope bij mevrouw naar binnen glijdt. Mevrouw krijgt een onderzoek waarbij ze via de keel een camera inbrengen. Vanuit de slokdarm kan de echoscopist het hart goed in beeld brengen. Steeds als de scope achterin haar keel komt begint ze te kokhalzen en lukt het haar niet om te slikken. Nog één poging waarbij ze in een iets andere houding zit, maar helaas het lukt niet. “Waarom kan ik dit nu niet?” vraagt ze wanhopig. Ze weet dat het een belangrijk onderzoek is. Hiermee kunnen ze de hartkleppen goed in beeld brengen en een endocarditis (geïnfecteerde hartklep) aantonen of uitsluiten. 

BacterieEen dag eerder leerde ik mevrouw kennen tijdens het visite lopen. Ik vertelde haar dat uit de bloedkweek bleek dat het een huidbacterie was die haar zo ziek maakte. Zij heeft al 25 jaar een kunstklep in het hart. De veronderstelling was dat de bacterie op die klep was gaan zitten. De hartklep is voor haar natuurlijk van levensbelang. Om de infectie te behandelen zou ze langdurig 3 soorten antibiotica moeten krijgen. Ik lichtte haar in over de mogelijke bijwerkingen. Ze had weinig keus en ging akkoord met het behandelvoorstel.

De volgende ochtend stond een echo van het hart via de slokdarm gepland. Ze zag daar enorm tegenop en vroeg om iets rustgevends voor het slapengaan.

Hartbewaking‘s Morgens voor de overdracht ga ik samen met mijn stagebegeleider nog even bij haar kijken. Ze ligt er suf bij. De verpleegkundige meet haar bloeddruk en constateert dat die steeds verder zakt. We luisteren naar de longen en het hart. Het geplande onderzoek wordt uitgesteld en mijn stagebegeleider besluit om haar naar de hartbewaking te brengen. Ze is te instabiel voor de reguliere afdeling.

Echo‘s Middags staat alsnog de echo gepland en ik mag meekijken. En daar staan we dan, met zijn vieren mevrouw aan te moedigen en ondersteunen. Helaas zonder effect. Stuk voor stuk teleurgesteld, maar mevrouw zelf nog het meest.

De cardioloog gaat overleggen met de IC voor overplaatsing en een nieuwe poging voor het onderzoek met verdoving.

Maandagochtend hoor ik dat mevrouw in het weekend is overleden aan een sepsis (levensbedreigende infectie). Ik slik nog een keer.

Geschreven door Hester Gerritsen, physician assistant in opleiding.