Pionieren

Bij Griffioen 'pionieren' we. Trendy woord, klinkt cool, innovatief ook. In de praktijk lijkt het soms meer op chaos. Collega’s van alle samenwerkende partijen zijn op zoek naar hun plek, binnen de eigen werkgever maar ook Griffioen-breed. Waar ligt nou wiens verantwoordelijkheid, hoe verdelen we sommige taken, wie vraagt wie om hulp. Die onrust is vast onvermijdelijk, maar ook dagelijks voelbaar.

Maar goed, we doen allemaal ons best en het lijkt te werken! Laatst hadden we een prachtige dag waarop alles samen kwam. Een perfect voorbeeld om met jullie te delen.

Een dag waarop alles samenvalt

We beginnen de dag als altijd met de dagstart. Verschillende collega's zijn aanwezig, van ZZG, Sterker, BUUR... Het gebruikelijke komt voorbij. Hoe gaat het met jullie? Wat staat er vandaag op de planning? Zijn er deelnemers van de dagbesteding die aansluiten bij de beweeggroep van Riverland? Welke activiteiten organiseert Team Welzijn vandaag? Hoeveel mensen lunchen er mee bij BUUR? Het belooft een volle dag te worden. We spreken af dat iedereen die hulp kan gebruiken, dit zelf aangeeft. Zo lopen we elkaar niet voor de voeten én durven we makkelijker om hulp te vragen. 

Tien uur. In het restaurant begint het koffie-uurtje. Aan de stamtafel leest men gezamenlijk de krant. De chauffeur-vrijwilliger die wat dagbestedingsdeelnemers heeft afgezet, drinkt graag een kopje mee. De moeder van een bewoner komt de maaltijd halen die ze haar dochter gaat brengen, om vanavond thuis op te warmen. Ondertussen maakt zij ook haar dagelijkse praatjes met allerlei bekenden.

Ik (coördinator van BUUR) heb overleg met Caroline (coördinator welzijn en vrijwilligers) en Linde (buurtverbinder). We bespreken lopende zaken, nemen beslissingen, en scherpen de taakverdeling weer wat aan. We skippen voor het eerst ons vaste agendapunt 'wat gaat goed, wat gaat minder goed'. Dat wordt gaandeweg toch wel duidelijk in het overleg. Een nuttige en succesvolle vergadering en we voelen alle drie hetzelfde: we zijn los!

Bezoek tijdens de lunch

Tijd voor de lunch. We lunchen samen met ZZG-bestuurder Jelle, die de perfecte dag heeft uitgekozen om Griffioen te komen bekijken. Het restaurant is aardig gevuld. BUUR-collega Yvonne redt het maar net!

Arthur van Riverland zit aan de lange lunchtafel samen met de 6 sporters van die ochtend. Daarbij zijn bewoners uit Griffioen én bewoners uit de wijk. Eén iemand is tegelijkertijd deelnemer van de dagbesteding van 'Deel de Dag'. Ook zij zitten met de hele groep aan tafel. Twee deelnemers van de dagbehandeling én nog twee wijkbewoners die alleen voor de lunch aanschuiven. Aan een andere tafel zitten collega's van de huishouding met een lekker soepje van BUUR.  Een aantal wijkbewoners zitten aan een eigen tafel, zij zijn al langs het buffet gelopen.

Een van de wijkbewoners komt langs onze tafel lopen om hallo te zeggen tegen Jelle. 'Meneer, de Gelderlander heeft ons samen op de foto gezet bij het tienjarig bestaan, en nu staat onze foto bij mij op de schoorsteenmantel!' Jelle weet het nog.

Fijne ervaringen bij Griffioen

Deze wijkbewoner heeft de weg naar Griffioen na een tijdje weer gevonden dankzij Linde, die met hem in contact kwam in de wijk. Voor een lichamelijk herstelproces moet hij bewegen, maar de sportschool vindt hij niks, vertelt hij. ‘Die spierbonken en gekke apparaten.’ Hij voelt zich hartstikke fijn bij Arthur's beweeggroep in Griffioen. En nu heeft hij er zelfs een gezellige en voedzame lunch bij.

's Middags is het een gezellige drukte bij de muziekinstuif. Vrijwilligers Ron en Willem verzorgen de muziek en er wordt enthousiast geluisterd, gezongen en gedanst. Als ik later op de middag het restaurant weer binnenkom vanaf kantoor, zitten BUUR-collega (ook) Jelle en Mascha van Sterker (Deel de Dag) aan tafel.

Midden in de opruimchaos heten zij een wijkbewoner welkom en geven uitleg over Griffioen. Ik schiet aan tafel om het van ze over te nemen, zodat ook zij weer verder kunnen.

Deze mevrouw vertelt me dat ze een kick in the ass heeft gehad van haar schoondochter. Ze woont al jaren boven de supermarkt maar voelt zich depressief en alleen. Ze zit heel veel thuis. Ze is al vaak langsgelopen om door de ramen te kijken.

Vandaag durft ze het aan om gewoon eens naar binnen te stappen. Dat ze daar zo warm verwelkomd is, is cruciaal geweest, denk ik. Ze heeft een activiteitenprogramma en een maaltijd mee naar huis genomen, in de mand van haar rollator. Morgenochtend komt ze weer, gewoon voor een kop koffie. Ze hoeft verder (nog) niks: even eruit en een vriendelijk gezicht is voldoende. Ik heb haar in de week daarna al drie keer gezien!

Een goede dag

Bij de dagsluit rond half vijf zeggen we tegen elkaar: 'Wat een goede dag!' Het was druk, hier en daar wat chaotisch, voor ieder op zijn eigen manier. Maar we werkten samen op alle fronten. Zichtbaar, rondom het restaurant. Maar ook minder zichtbaar, achter de voordeuren.

Het allerbelangrijkste; we zagen aan alle kanten resultaat van dat harde werken, wat we 'pionieren' noemen. Dat zien we elke dag, in kleine beetjes, maar vandaag viel er wel heel veel prachtig samen. En dat geeft ons weer die kick in the ass om te blijven doorgaan.

door Fleur Weijers - coördinator BUUR